13 października Ojciec Święty Franciszek, wzorem swoich poprzedników: Piusa XII, Pawła VI i bł. Jana Pawła II, poświęci świat Niepokalanemu Sercu Maryi.

TEKST Małgorzata Szewczyk

Była wiosna 1917 r. Na wielu frontach toczyła się jeszcze I wojna światowa. Tymczasem w Fatimie, w niewielkiej, nikomu nieznanej miejscowości w sercu Portugalii, w Cova da Iria („Dolina Pokoju”), 13 maja trojgu dzieciom ukazała się Matka Boża. Nikt wówczas nie mógł przypuszczać, że przesłanie od Pięknej Pani, które przekażą 10-letnia Łucja, 9-letni Franciszek i 7-letnia Hiacynta, poruszy cały świat, a o mających miejsce w czasie sześciu objawień wydarzeniach, a zwłaszcza o tzw. cudzie słońca z 17 października, będą wielokrotnie mówić nie tylko ludzie prości, ale i sami papieże. Ostatni raz Matka Boża objawiła się dzieciom 13 października 1917 r. Podała wówczas swoje imię: „Jestem Matka Boża Różańcowa”. Poleciła modlić się na Różańcu i wybudować w miejscu objawień kaplicę ku swojej czci. Prosiła dzieci: „Módlcie się w intencji zagrożonego świata, uciekajcie się do mojego Niepokalanego Serca, pokutujcie w intencji nawrócenia grzeszników”.

Prorocka misja Fatimy wciąż trwa.

Maryjny dzień

O doniosłej roli Maryi w życiu Kościoła katolickiego nie trzeba nikogo przekonywać. Czczona na całym świecie w różnych wizerunkach przyciąga miliony pielgrzymów. Nie ma się więc co dziwić, że w kończącym się za ponad miesiąc Roku Wiary będziemy przeżywać wraz z Franciszkiem i członkami stowarzyszeń maryjnych Dzień Maryjny. Z tej właśnie okazji na dwudniowe uroczystości 12 i 13 października przybędzie z Fatimy figura Matki Bożej Różańcowej. W portugalskim sanktuarium zastąpi ją jedna z figur pielgrzymujących po świecie. W liście do portugalskiego ordynariusza Leirii-Fatimy – Antonio Marto, abp Rino Fisichella, przewodniczący Papieskiej Rady ds. Krzewienia Nowej Ewangelizacji, zwrócił się z niecodzienną prośbą o umożliwienie przyjazdu Maryi w figurze fatimskiej, bowiem „żywym pragnieniem Ojca Świętego było, by szczególnym znakiem Dnia Maryjnego był jeden z maryjnych wizerunków należących do najbardziej znaczących dla chrześcijan całego świata”. Dzień Maryjny będzie obchodzony pod hasłem: „Błogosławiona jesteś, któraś uwierzyła”. Dwudniowe uroczystości, których organizatorem jest Papieska Rada ds. Krzewienia Nowej Ewangelizacji, rozpocznie pielgrzymka do grobu św. Piotra. Następnie wszyscy wierni, w tym zwłaszcza stowarzyszenia maryjne z całego świata oraz indywidualni pielgrzymi, wezmą udział w adoracji eucharystycznej połączonej z okazją do przystąpienia do sakramentu pojednania. Po niej papież Franciszek wygłosi maryjną medytację. Następnie figura Matki Bożej Różańcowej z Fatimy będzie peregrynować do podrzymskiego sanktuarium Divino Amore – Matki Bożej Miłości. Na niewielkim wzgórzu, w odległości zaledwie kilkunastu kilometrów od Rzymu, w pobliżu miejscowości Castel di Leva wznosi się najbardziej chyba znane obecnie w całym regionie Lacjum sanktuarium maryjne, poświęcone Matce Bożej Miłości. W 1740 r. przechodzący tu pielgrzym został osaczony przez psy pasterskie. Znalazł się w sytuacji bez wyjścia. Jednak na starych murach Castel di Leva dostrzegł pewien fresk i krótko, ale z wiarą zwrócił się do Matki Bożej: Maryjo, łaski! Pątnik ocalał i od tamtej pory miejsce to słynie z wielu łask, których doznają ludzie w różnych potrzebach.

Choć sanktuarium istnieje od dwóch stuleci, to było ono szczególnym miejscem pielgrzymowania mieszkańców Rzymu zwłaszcza w czasie II wojny światowej. Papież Pius XII 4 czerwca 1944 r. przewodniczył gorącym modlitwom do ikony Maryi z Dzieciątkiem, nad którymi unosi się Duch Święty, o ocalenie Wiecznego Miasta od zniszczenia przez dwie armie: niemiecką i anglo-amerykańską. Dwie godziny później Rzym został wyzwolony. Dziś jest to miejsce nocnych pieszych pielgrzymek, które odbywają się w każdą sobotę od pierwszej po Wielkanocy aż do ostatniej w październiku.

W  Dzień Maryjny to właśnie tutaj odbędzie się, dzięki połączeniu satelitarnemu, Różaniec w łączności z wiernymi zgromadzonymi w dziesięciu sanktuariach maryjnych na całym świecie, po którym rozpocznie się całonocne czuwanie modlitewne. Będzie ono trwać od godz. 18.00 do 22.00. Do włączenia się w czuwanie zaproszono obok Jasnej Góry sanktuaria w Lourdes (Francja), Banneux (Belgia), Nazarecie (Izrael), Buenos Aires (Argentyna), Aparecida (Brazylia), Nairobi (Kenia), Akita (Japonia), Vailankanny (Indie) i Waszyngtonie (USA). Modlitwa trwać będzie równolegle w różnych miejscach świata i w różnych językach.

Następnego dnia, 13 października, papież Franciszek odprawi uroczystą Mszę św. na placu św. Piotra, podczas której, wzorem swoich poprzedników, zawierzy cały świat Niepokalanemu Sercu Maryi. Prosiła o to sama Maryja w czasie objawień w 1917 r.

Fatimscy papieże

Kościół już w 1930 r. zatwierdził kult Matki Bożej Fatimskiej, uznając objawienia za zgodne z jego nauką. Dwa lata wcześniej wmurowano kamień węgielny pod budowę kościoła w Fatimie, który uroczyście konsekrowano i podniesiono do godności bazyliki w 1953 r.

Spośród trojga dzieci wydarzenia te śledziła jedynie Łucja,  która w 1925  r. wstąpiła do zakonu karmelitanek w Instytucie św. Doroty w Tuy. Jej towarzysze objawień, Franciszek i Hiacynta, zmarli jeszcze w dzieciństwie. W czerwcu 1929 r. Maryja przekazała jej prośbę, by papież w łączności z biskupami całego świata dokonał poświęcenia Rosji Jej Niepokalanemu Sercu. „Przyszła chwila, w której Bóg wzywa Ojca Świętego, aby wspólnie z biskupami całego świata poświęcił Rosję memu Niepokalanemu Sercu, obiecując ją uratować za pomocą tego środka” – zanotowała s. Łucja słowa Pani Fatimskiej. Choć prośbę tę przekazał papieżowi biskup diecezji Leiria-Fatima, nie została ona spełniona.

Jako pierwszy zawierzenia świata Sercu Maryi dokonał papież Pius XII 8 grudnia 1942 r. w bazylice św. Piotra, spełniając tym samym życzenie Maryi wyrażone podczas objawień fatimskich oraz by wyprosić upragniony pokój. Nie wspomniał jednak wówczas samej Rosji. „Poświęcamy i oddajemy Niepokalanemu Sercu w szczególny sposób wszystkie ludy Rosji, z mocną nadzieją, że dzięki potężnemu wstawiennictwu Maryi Dziewicy, niebawem szczęśliwie spełnią się pragnienia, które dzielimy wespół z wami i wszystkimi ludźmi dobrej woli, pragnienie prawdziwego pokoju, braterskiej zgody i wolności, która jest prawem wszystkich, a przede wszystkim Kościoła” – napisano w formule aktu zamieszczonego dziesięć lat później w liście Sacro vergente anno. Podobnie jak poprzednio, i tym razem warunek wspomniany przez Maryję nie został spełniony. Nie zostało to dokonane w łączności z wszystkimi biskupami.

Kolejne uroczyste poświęcenie losów świata Matce Bożej miało miejsce podczas pontyfikatu papieża Pawła VI na zakończenie Roku Świętego 8 grudnia 1975 r. To on jako pierwszy papież udał się z krótką, prywatną pielgrzymką do Fatimy z okazji 50. rocznicy objawień w 1967 r. On też w adhortacji Signum Magnum wezwał wszystkich wiernych do osobistego poświęcenia się Niepokalanemu Sercu Maryi Kościoła.

Aż trzy razy (w Fatimie 13 maja 1982 r., w Watykanie 16 października 1983 r. i 25 marca 1984 r.) akt ten powtórzył Jan Paweł II. Kiedy 13 maja 1981 r. Ojciec Święty Jan Paweł II został postrzelony w Watykanie przez Ali Agcę, nie miał wątpliwości, że życie zawdzięcza opiece Matki Bożej. Zamach miał miejsce w dniu, w którym Kościół wspomina Panią z Fatimy.

Rok po zamachu papież udał się do sanktuarium fatimskiego z dziękczynną pielgrzymką za cud uratowania życia. Mówił wtedy: „Kiedy przed rokiem na placu św. Piotra miał miejsce zamach, gdy odzyskałem świadomość, myśli moje pobiegły natychmiast do tego sanktuarium, ażeby w Sercu Matki Niebieskiej złożyć podziękowanie. We wszystkim, co się wydarzyło, zobaczyłem – i stale będę to powtarzał – szczególną matczyną opiekę Maryi. A że w planach Bożej Opatrzności nie ma przypadków – zobaczyłem w tym wezwanie i kto wie, przypomnienie orędzia, które stąd wyszło”. W 1984 r. Jan Paweł II spełnił pragnienie Maryi.

Dzień 25 marca, uroczystość Zwiastowania Pańskiego, przeszedł do historii świata i Kościoła. Po dwóch latach przygotowań, w jedności z wszystkimi biskupami świata, wobec wielotysięcznej rzeszy wiernych, w obecności figury Matki Bożej z kaplicy Objawień z Fatimy, Jan Paweł II przed bazyliką św. Piotra dokonał aktu poświęcenia, wypełniając prośbę Fatimskiej Pani. „Zawierzając Ci, o Matko, świat, wszystkich ludzi i wszystkie ludy, zawierzamy Ci także samo to poświęcenie za świat, składając je w Twym macierzyńskim Sercu. O Serce Niepokalane! Pomóż nam przezwyciężyć grozę zła, które tak łatwo zakorzenia się w sercach współczesnych ludzi – zła, które w swych niewymiernych skutkach ciąży już nad naszą współczesnością i zdaje się zamykać drogi ku przyszłości! Od głodu i wojny – wybaw nas!

Od wojny atomowej, od nieobliczalnego samozniszczenia, od wszelkiej wojny – wybaw nas!”. Tego dnia dokonał się – jak zanotowała s. Łucja – „pierwszy triumf Niepokalanego Serca Maryi”. Wszystkie warunki, o których wspominała Maryja, zostały spełnione.

Wykonana z drewna cedru brazylijskiego 110-centymetrowa figura Matki Bożej Różańcowej dotychczas opuściła kaplicę Objawień w Fatimie – jedno z najczęściej odwiedzanych maryjnych sanktuariów na mapie świata – dziewięć razy. Po raz ostatni miało to miejsce na prośbę papieża Jana Pawła II 8 października w czasie Wielkiego Jubileuszu Odkupienia Roku 2000. Wtedy to w Watykanie w jej obecności papież Polak zawierzył Maryi Kościół i nowe tysiąclecie. „Pragniemy Ci dzisiaj zawierzyć przyszłość, która nas czeka, prosząc Cię, byś towarzyszyła nam w drodze. Żyjemy w niezwykłej epoce, porywającej i zarazem pełnej sprzeczności. Ludzkość dysponuje dziś niesłychanie skutecznymi środkami, którymi może zamienić świat w kwitnący ogród albo obrócić go w ruinę. Posiadła niezwykłe możliwości oddziaływania na samo źródło życia: może je wykorzystywać ku dobru, w granicach zakreślonych przez prawo moralne, ale może też iść za głosem krótkowzrocznej pychy, która każe nauce odrzucać wszelkie ograniczenia i prowadzi ją nawet do podeptania szacunku należnego każdej istocie ludzkiej. Dzisiaj bardziej niż kiedykolwiek w przeszłości ludzkość stoi na rozdrożu” – mówił wówczas Jan Paweł II.

Zawierzenie Franciszka

Warto przypomnieć, że Fatimę odwiedził też z okazji 93. rocznicy objawień Benedykt XVI. „Łudzi się ten, kto sądzi, że misja Fatimy została zakończona. Człowiek może uruchomić lawinę śmierci i terroru, ale nie może go zatrzymać” – mówił wówczas Ojciec Święty. Papież Franciszek również mocno czuje się związany z tym portugalskim sanktuarium i z orędziem Fatimskiej Pani. Podczas jubileuszu 96. rocznicy objawień fatimskich, 13 maja, biskupi portugalscy zawierzyli Matce Bożej Fatimskiej posługę papieża Franciszka. Była to osobista prośba papieża z Argentyny, jak wspominał o tym patriarcha Lizbony kard. José Policarpo da Cruz.

„Tobie Pani, Matko Kościoła, poświęcamy posługę nowego Papieża: napełnij jego serce czułością Boga, której Ty sama doświadczyłaś bardziej niż ktokolwiek inny” – napisał kard. José Policarpo w tekście zawierzenia odczytanym podczas majowych uroczystości. W mediach pojawiła się też informacja, że Franciszek wyraził chęć udania się do Portugalii z okazji 100. rocznicy objawień Matki Bożej w Fatimie w 2017 r. Czy papież rzeczywiście tam pojedzie?
Zobaczymy.

Dzisiaj oczy całego Kościoła ponownie zwrócone są na figurę Matki Bożej Fatimskiej, która „odwiedza” Watykan. „Módlcie się w intencji zagrożonego świata” – prosiła Maryja małą Łucję. Franciszek realizuje tę prośbę, bo prorocka misja Fatimy wciąż trwa.